donderdag 1 januari 2009

Gelukkig nieuwjaar gewenst!

Het is nieuwjaarsjaar en het is warm, benauwd en bewolkt. Het laatste wat ongewoon voor het zonovergoten Belém. Gisteravond hebben we een oudejaarsavond gevierd bij Carlo en Celine met Hanneke, en de broertjes Fabiano en Cassiano. We zijn een beetje aan het uitzakken en bijkomen van alle drukte. Ik zit achter de computer en de kinderen doen spelletjes, kijken TV of een film.

Toen ik terug kwam uit Nederland werd ik o.a. opgewacht door een achternichtje, Hanneke. Zij was een week eerder aangekomen en had zich al een beetje gesettled en kennisgemaakt met de collega´s en de kinderen. Ze had eerst 3 weken in Salvador gezeten voor een basiscursus Portugees, maar was blij dat ik er was omdat de taal toch nog wel een probleem is. Nu zijn we een paar weken verder en gaat het al veel beter. Zij zal een paar maanden blijven.

Ik rolde direct in de organisatie voor ons kerstfeest (18 dec) en ik heb het voor de eerste keer ook echt op mijn manier gedaan. Tijdens de voorbereidingen moest ik wel steeds aan mijn moeder denken en af en toe rolde de tranen over m´n wangen. Het deed me erg herinneren aan hoe zij altijd voor ons de Kerst verzorgde.
We begonnen met een H.Mis, opgedragen door de pater en muzikaal ondersteund door enkele (oud)collega´s. Er werden veel kerstliedjes gezongen waardoor het een levendige mis werd. Naast onze kinderen en die van de collega´s had ik nog enkele families uitgenodigd die regelmatig langskomen voor hulp. Het deed me goed te zien hoeveel er aanwezig waren.
Na de Mis was er eten en daarna deelde ik als ´Mama Noel´ cadeautjes uit met diverse ´assistenten´ uit het publiek. Er was voor iedereen een persoonlijk cadeautje. Daarna werd er via een beamer een teken- kerstfilm getoond op de muur en werd er (overheerlijke) chocoladetaart geserveerd met frisdrank. Toen iedereen naar huis ging kregen ze nog een klein speeltje mee zoals een jojo, autootje of kleurtjes. Al met al een mooie viering waar ik met genoegen aan terugdenk.

De meeste kinderen gingen de volgende dag naar huis want ook de vakantie was begonnen. ´s Avonds had ik met de collega´s een feestje in casa Gian Luca, waarbij we lootjes hadden getrokken. Er werd lekker gegeten, muziek gedraaid en gedanst, maar rond middernacht heb ik een hangmat opgezocht omdat ik bekaf was. Rond 4 uur in de ochtend gingen we met het busje naar huis. Dezelfde middag hielp ik weer met de voorbereidingen voor het eindejaarsfeestje van de kleuterschool die bij ons gehouden werd. Alles werd prachtig versierd en er was een leuk georganiseerd programma voor de diplomauitreiking.

Omdat alle kinderen naar huis waren hadden de twee mannelijke collega´s vakantie opgenomen en zullen de eerste week van januari terugkomen. In huis hadden we alleen nog de verzorging voor Seu Manuel (65) die met rugklachten een tijdje bij ons logeerde. Verder woont Elton (25) bij ons en Hanneke. De collega die kookt en wast had nu ook niet veel werk en komt en gaat wanneer het nodig is.

Voor de Kerstavond had ik geen plannen, maar omdat er enkele medewerkers niets te doen of te besteden hadden heb ik toch maar een etentje georganiseerd. De vrouwen hebben het eten klaargemaakt en het was erg gezellig met zo´n 20 man. Daarna wilde ik even niets meer..... rust en alleen zijn.
Tweede kerstdag kwamen echter Damião en Gilberto terug terwijl ze tot 5 januari bij hun moeder zouden blijven. Het bleek dat hun moeder met hun zusjes en pleegvader naar het binnenland zouden reizen en zij dus niet thuis konden blijven (meegaan is helemaal geen optie vanwege de kosten). Ofschoon de jongens al groot zijn (15 en 18), hebben ze toch onze aandacht nodig en is het erg genoeg dat ze thuis niet terecht konden.
De volgende dag kwam ook Fabiano (11) terug met zijn moeder (Katia) en 3 broertjes. Onder het mom van kleren ophalen, maar Katia komt regelmatig hier zodat zij niet hoeft te koken. We weten dat ze drugs gebruikt, verkoopt alles (zelfs de nieuwe schoenen van haar oudste zoon), slaat en bedreigt de kinderen en laat ze savonds vaak alleen. Toch durft niemand (buren, wij en andere organisaties) aangifte te doen omdat ze contacten heeft in het criminele circuit. Ik vroeg haar om te blijven slapen zodat ze mij kon helpen met wat was- en strijkgoed en voor de kinderen was het een onverwacht logeerpartijtje. De volgende dag vroeg Fabiano of hij nog wat langer mocht blijven. Ofschoon ik wat tijd voor mijzelf nodig had heb ik hem toch en één van zijn broertjes, Cassiano, laten blijven. Ook omdat Cassiano´s hand en onderarm vol ontstoken wondjes zat en ik deze dan kon verzorgen. Katia had mij een recept geven voor een zalf. Na 2 dagen gebruikt te hebben leek het wel erger te worden. Toen ik met hem naar de medische post ging bleek deze gesloten. Later is Ernandi met hem naar een arts in het ziekenhuis gegaan. Nu heeft hij antibiotica en een andere zalf. Het ziet er al veel rustiger uit. Achteraf blijkt dat het recept wat Katia mij gaf van een hele andere datum was en dus ook voor een andere kwaal. Morgen komt Katia de kinderen weer halen en hoop ik dat ze de medicijnen goed gebruikt.

De komende weken zullen wij ons gaan bezighouden met de toekomst van het huis, want we weten nog steeds niet wat er gaat gebeuren. Gaan we zo door of als dagopvang of crisisopvang in samenwerking met de gemeente.

Geen opmerkingen: