Nieuwe ontwikkelingen

(foto´s komen nog)
Normaal gesproken zijn er in januari geen kinderen in het tehuis, maar dit jaar was het anders. Vier jongens hadden een herkansing op school en waren nog tot half januari bij ons. Daarna zijn ze naar huis gegaan. Zoals ik eerder schreef bleven Fabiano (11) en Cassiano (8) enkele dagen bij ons en ook hun jongere broertje Matheus (5) heeft een paar dagen gelogeerd. Dit was erg leuk voor Hanneke, die ook dol op de kinderen is en een speciale band had met Matheus. Toen ze een week later weer langs kwamen hadden Fabiano en Cassiano rode plekken en striemen van een slipper omdat ze door hun moeder waren geslagen. Toen kon ik ze echt niet meer meesturen en zijn ze bij ons gebleven. Na overleg met collega´s zijn we met hen en hun oudere broer (18) naar de kinderbescherming gegaan om het aan te geven. Er is besloten dat ze bij ons blijven wonen en krijgen nu elke 14 dagen begeleiding en therapie. De kinderbescherming zal Katia ook oproepen en ik weet nog niet wat er met de twee jongsten van 5 en 3 jaar gaat gebeuren die nog bij haar wonen. Zij weet nog niet wat er boven haar hoofd hangt......... en wij ook niet.

Van 27 januari tot 1 februari was in Belem het World Forum Social en ze verwachtten 80.000 mensen. Hiervoor waren oproepen gedaan om mensen te herbergen. Ook wij hadden ons opgegeven, maar uiteindelijk hoorden we niets meer en onderhandelingen met een grote groep ging niet door. Maar zaterdag 25 januari stond er plotseling een groep van 7 personen uit Manaus op de stoep waar we niets van af wisten. Ze kwamen via een bevriende pater van pater Savino, maar deze communicatie was ergens blijven steken. Natuurlijk waren ze welkom, maar het was wel heel vervelend om ze zo te ontvangen. We hebben ze uit eten gestuurd en ondertussen met man en macht de kamers in orde gemaakt. Gelukkig hadden we in grote lijnen al wat voorbereidingen gedaan. De dagen erna kwamen er nog 5 personen bij, dus in totaal 12. Een drukte van jewelste, maar erg gezellig. ´s Morgens vroeg op, ontbijten en 7.00uur op pad naar het Forum. De eerste dag begon met een loop door de stad, waar we overvallen werden door een enorme regenbui. Iedereen was drijfnat, maar we bleven vrolijk doorlopen. Een ware happening! Het Forum werd gehouden op het terrein van 2 universiteiten waar discussies, workshops en lezingen werden gehouden. Ik heb presentaties van inheemse Indianen bijgewoond, educatieve workshops en over mensenrechten van Frans Nederstigt uit Rio de Janeiro, die door CMC is uitgezonden. Er waren interessante onderwerpen bij, maar het was erg vermoeiend, dus na 3 dagen hield ik het voor gezien.

Hanneke was inmiddels 2 maanden bij ons en aardig ingeburgerd. Ook het portugees ging haar steeds beter af. Ze hielp met allerlei klusjes, maakte eten klaar, bakte pannenkoeken en vermaakte de kinderen. Het was heel fijn om het zo aan haar over te kunnen laten. Ze had graag langer willen blijven, maar eigenlijk was ze al 2 maanden met haar gezondheid aan het kwakkelen en toen ze op een dag flauwviel leek het ons toch verstandiger in Nederland aan te sterken. Ze is afgelopen woensdag vertrokken en we zullen haar best missen.

De groep uit Manaus wilde nog een tripje maken en omdat Hanneke ook nog iets wilde doen met de kinderen vóór haar vertrek hebben we dit gecombineerd. We hebben een kleine bus voor 28 personen gehuurd en zijn we 2 dagen naar het strand van Crispin geweest, waar familie van een collega een ´huis´ heeft op het strand. Het huis is een soort open strandtent waar beneden plek is voor zo´n 15 hangmatten en boven een gesloten keuken en ook een open ruimte voor de hangmatten. Toen wij ´snachts overvallen werden door harde wind en regen werden we dus allemaal drijfnat en zijn we de keuken ingevlucht waar we de nacht, op de grond, zij aan zij, verder hebben geslapen. Maar dat kan de pret niet drukken. We hebben eigengevangen vis gegeten, bier gedronken, gezongen en de kinderen hebben zich kostelijk vermaakt. Het was erg gezellig!

Afgelopen week hebben ons gebogen over de nieuwe aktiviteiten in het tehuis en dit is gister in een speciale vergadering goedgekeurd. Het huis gaat beginnen met de opvang van 30 kinderen (jongens én meisjes!) uit de buurt in de leeftijd van 6 tot 12 jaar, 15 ´smorgens en 15 ´smiddags. Ze worden begeleid met het huiswerk, er wordt gespeeld, gesport en in samenwerking met een aantal officiële instanties worden er workshops, aktiviteiten en cursussen gegeven. Het doel is om de kinderen iets te leren en bezig te houden. Uiteindelijk willen we het aantal kinderen uitbreiden en ook aktiviteiten ontwikkelen voor jongeren. Maar alles is afhankelijk van de financiën, want vrijwilligers zijn hier moeilijk te vinden omdat zij geen andere inkomsten hebben.
Ik heb de verantwoording genomen over de kinderen die het afgelopen jaar bij ons woonden. Degene die terug zijn naar huis zal ik begeleiden en eventueel cursussen aanbieden. Fabiano (11), Cassiano (8) en Douglas (10) blijven bij ons wonen dit jaar en Tassio (11) en Tiago (13) komen overdag, eten bij ons en gaan na school naar huis. Voor deze kinderen zullen we dit jaar een ander thuis moeten vinden. We zijn nu in contact met de Kinderbescherming en ik hoop echt dat we een goede oplossing vinden.