Dagelijkse ritme weer opgepakt

De laatste hand wordt gelegd aan het schilderwerk buiten. Het ziet er weer verzorgd en uitnodigend uit. Vóór Pasen zijn de kinderen verhuisd van de grote slaapzaal naar een slaapkamer voor 2 á 3 personen. Alles speelt zich nu af in één gebouw, waardoor het meer een ´huis´ is geworden met één grote familie. De kamers zijn opnieuw geschilderd en de badkamers opgeknapt waar nodig. Ze zijn nu zelf verantwoordelijk voor het schoonhouden en opruimen van hun kamer. Ze zijn er erg blij mee en houden het aardig netjes. Het andere gebouw met de voormalige slaapzaal, willen we voor projecten en cursussen gaan gebruiken.

Eén dag voordat de kinderen met paasweekend gingen kreeg ik de doos die mijn zus had opgestuurd. Nederlandse lekkernijen (hoe vertaal je ´gestampte muisjes?´), paaseitjes en spulletjes, keukendoeken, knutsels, 2 Happinez tijdschriften, kruiden etc. Echt een verrassing !
De volgende ochtend hebben we de paaskleurplaten gekleurd en (gekookte) eieren geschilderd en bestickerd. De 20 beschilderde eieren stonden leuk uitgestald en ik heb de aktiviteit gefilmd. Toen ik echter de eieren op de foto wilde zetten, waren de meesten verdwenen. De verleiding bleek te groot te zijn en ze hadden ze al opgegeten. Daar moet ik dan toch wel vreselijk om lachen.....

Het dagelijkse ritme is een beetje terug en dat geeft rust in de tent.
Mijn collega Berenice begint om 06.00 uur, wekt de kinderen en verzorgt het ontbijt. Ik kom meestal 07.00 uur mijn bed uit en de kokkin begint om 7.30uur.
Alleen Fabiano gaat ´smorgens naar school van 07.00-11.30uur en de anderen gaan ´smiddags van 13.30-17.00 uur of van 15.00-18.30 uur. De drie oudsten, waarvan twee op de middelbare school, gaan ´savonds naar school van 19.00-22.30uur. Drieënhalf uur les per dag is erg weinig en regelmatig vallen er lessen uit omdat er geen leraren zijn, omdat er vergadering is of omdat het betaaldag is. Wij proberen dit een beetje op te vangen door ze te begeleiden met hun huiswerk en bijles te geven.
We hebben veel schoolmateriaal en ik heb nieuwe (tweedehands) boeken gekocht voor verschillende leeftijden, dus genoeg materiaal om te lezen of voor te lezen. De meesten hebben een grote leerachterstand. Jorge Luiz (bijna 12) is 2x blijven zitten in de 1ste klas en kent het alfabet nog niet. Toch zie ik al verbetering en maakt hij ijverig zijn opdrachten. Fabiano (10) is wel overgegaan naar de 2de klas, maar kent ook de letters nog niet. Hij heeft echt een leerprobleem, maar er is hier geen speciaal onderwijs.
Na de bijles helpen ze mee het huis of het terrein schoon te houden en dan is er ´merenda´. Een tussendoortje van vruchtensap en wat crackers of biscuitjes. Als er veel werk is op het terrein dan helpen de oudsten nog een uurtje mee, maar dan is er tijd voor sport en spel.
Om 12 uur is het etenstijd, maar dan ook klokslag! De medewerkers op het terrein (5-6 personen) eten nu gelijk met ons. We bidden gezamelijk en dan kan iedereen beginnen. Voorheen was het een rommeltje. De medewerkers kwamen de keuken in als ze honger hadden en schepten hun eten op. Zo vormen we meer een eenheid.
Om 14.00 uur gaan Berenice en Nazaret naar huis en begint Hallison. Wij wonen allebei in het huis. Omdat de meesten ´smiddags op schoool zitten is het rustig en heb ik tijd om even te rusten of iets voor mijzelf te doen.
Om 15.00 uur is het tijd voor de bijles van Fabiano en daarna gaan Hallison of ik weer de keuken in voor de merenda voor de kinderen en de medewerkers op het terrein en de avondmaaltijd. Om 17.00 uur is het standaard voetballen. En de kleintjes doen niet onder voor de ouderen!
Na het avondeten doen we vaak spelletjes, tekenen, kijken TV of een film en elke 14 dagen hebben we vergadering met de jongens. De laatste jaren werd hier niet veel mee gedaan, maar ik ben er heel serieus mee begonnen en ik hoop dat we dit kunnen volhouden.

Door mijn persoonlijke en financiële inbreng heb ik meer zeggenschap verworven en heb ik de coordinatie gekregen in het huis. Het was een beetje een zinkend en roerloos schip, wat nu weer een beetje in het gereel komt. Ook de collega´s zijn meer gemotiveerd.

Op het terrein zijn ze nu druk bezig met het bouwen van de timmerwerkplaats. Dit project zal door de produktie van meubels, krukjes of bezems etc. geld gaan genereren voor het tehuis zodat ze niet alleen meer afhankelijk zijn van de buitenlandse giften. Van Gered Gereedschap heb ik veel gereedschap meegekregen dus dit komt mooi van pas!

Volgende week is er feest, want pater Savino, de oprichter van Provida, wordt 80 jaar. We verwachten 100-150 personen. We beginnen met een een H.Mis, er zijn wat sprekers, er wordt gezongen, een capoeira presentatie gegeven en dan is er voor iedereen een warme lunch.
Tot zover.