Er komt schot in....

13 april gaan we beginnen met het kinderproject!
Met vallen en opstaan hebben we een enthousiast team kunnen vormen, wat bestaat uit 4 vaste krachten en 6 vrijwilligers die ons één of meerdere keren per week komen helpen. We hebben een budget voor een lerares die de huiswerkbegeleiding en bijlessen gaat leiden. De vrijwilligers bestaan uit een pedagoge, een lerares, een verpleegster, 2 studentes en een huisvrouw. Iedereen heeft zijn eigen specialiteit en kunnen een bijdrage leveren voor advies, workshops, presentaties, creatieve aktiviteiten en huishoudelijke taken.

De collega´s hebben in de buurt 80 families bezocht en zijn geschrokken van de slechte omstandigheden waarin de meeste families leven. Ze zeiden "We kennen ons eigen dorp niet". Grote gezinnen, armoede, kinderen die thuis opgesloten zitten omdat moeder moet werken, een meisje van 12 die voor 4 jongere broertjes en zusjes zorgt omdat moeder is weggelopen, etc. We hebben bepaalde criteria gesteld en uit de 150 die in aanmerking komen hebben we 40 kinderen geselecteerd tussen de 6 en 12 jaar. Afhankelijk van de schooltijden komen ze ´smorgens of ´smiddags bij ons voor bijles en een aktiviteit.

De afgelopen weken is er vooral gewerkt aan het opknappen van de ruimte achter het huis, wat voorheen de slaapzaal was van de jongens. Alle dakpannen moesten er af omdat het houtwerk was verrot en vervangen moest worden. Daarna alle dakpannen er weer op. Een hele klus, vooral omdat het regentijd is en alles en iedereen drijfnat werden. Daarna zijn de zaal en 3 aansluitende kamers geschilderd. De kamers worden gebruikt als ´speeloteek´en secretariaat. De ruimte is gedecoreerd met gekleurde Disneyfiguren waardoor het een vrolijke uitstraling heeft gekregen. Ook zijn er plantjes en struiken geplant bij de ingang.
De volgende stappen zijn een afscheiding in de ruimte waardoor we een apart zaaltje krijgen om de kinderen in groepen les te kunnen geven, een hekwerk om het terrein af te bakenen en een poort bij de ingang zodat de kinderen niet de straat op gaan. Er is dus nog heel wat te doen voor onze technische dienst, maar dat weerhoud ons niet om op 13 april te beginnen.

Met de drie kinderen in huis gaat het goed ofschoon het wel anders is. Elso en ik zijn nog de enigen die in het huis wonen en de verantwoording hebben. Ook zij moeten wennen aan de nieuwe situatie. Cassiano, die dit jaar is binnengekomen, is duidelijk zijn plek aan het veroveren in de groep. Er is regelmatig ruzie en het valt niet mee om het iedereen naar de zin te maken.
In één van de kamers achter het huis wonen nog twee personen die meehelpen bij de dagelijkse taken en de technische dienst, maar niet met de kinderen werken. Gelukkig hebben we een nieuwe kokkin, waar iedereen heel tevreden over is. We hebben haar dan ook een nieuw contract aangeboden waar ze erg blij mee is.

Van de oudere jongens die in januari het huis hebben verlaten heeft Damião een baan gekregen in de schoonmaak van een ziekenhuis. Ook Alex heeft daar een gesprek gehad vorige week, maar heeft nog niets gehoord. Voor Leno en Gilberto ben ik in contact met een organisatie die stagiéres en leerlingen plaatst om werkervaring op te doen. Wat zal het mooi zijn als iedereen een baantje heeft vóórdat ik vertrek.

Want ook mijn vertrek gaat spelen. Ik zal mijn werk moeten gaan afronden en overdragen. Aan de ene kant voel ik mij zó op mijn plek hier, maar ik mis ook mijn contacten en dingen die mij voeden en inspiratie geven. Er spelen veel interne kwesties waar ik als buitenstaander niet altijd tactvol mee om weet te gaan en dat botst soms. Ik kom niet echt aan mijzelf toe.
Maar wat mijn volgende ´missie´ zal zijn weet ik nog niet.