Project gestart!

Twee weken geleden zijn we begonnen met het nieuwe project en hebben we de opening feestelijk gevierd. Pater Savino, de oprichter van Provida, vierde de H.Mis en daarna waren er spelletjes en 2 clowns die de kinderen vermaakten. Na afloop kreeg iedereen een mooi verpakte chocolade paasei, die we zelf gemaakt hadden.
De eerste dagen kwamen de kinderen schoorvoets binnen, hadden een afwachtende houding, maar dat veranderde snel. Ook hebben we inmiddels 60 kinderen (30 ´smorgens en 30 ´smiddags) i.p.v. de geplande 30. Wat doe je als een kind of een moeder smeekt om mee te mogen doen? De kinderen hebben zo hard huiswerkbegeleiding nodig en afleiding van hun dagelijks bestaan. Helaas hebben we ook kinderen moeten teleurstellen, want 60 kinderen is echt de limiet voor het aantal begeleiders en de financiën die we op het moment hebben. We betalen een lerares, die echt fantasisch is en zeer begaan met het leerproces van de kinderen. Het zou mooi zijn als we nog een professionele kracht konden betalen.

Na 1,5 uur les geven we een eenvoudige 'merenda' wat bestaat uit een vruchtensap en biscuitjes of pap. Dit is heel belangrijk omdat veel kinderen binnen komen zonder iets gegeten te hebben thuis. Op scholen is dit ook een verplicht onderdeel vanwege de hoge mate van ondervoeding of ondergewicht. We willen dan ook heel graag de merenda verbeteren zodat ze gezonde voedingsstoffen en vitamines krijgen. Twee keer per maand ontvangen we enkele produkten van een organisatie zoals rijst, honing, cassavemeel, viskoppen en graten (100 kg), groenten of fruit. Elke keer is het een verrassing wat ze ons brengen. Vanwege de hoeveelheid en houdbaarheid delen we ook veel uit aan de buurtbewoners.

Na de merenda hebben we 1,5 uur voor een aktiviteit zoals sport, spelletjes, voorlichting of knutselen. Het laatste moet nog meer ontwikkeld en gepland worden met enkele vrijwilligers. Deze week gaan we beginnen met handwerken en zaagwerkjes. We gaan werkstukjes maken voor moederdag.

Naast de kinderopvang hebben we ook elke maand een cursus in huis voor jongeren en volwassenen. Morgen beginnen we met het maken van sieraden van natuurlijke produkten zoals zaden en pitten. Ofschoon ik geen tijd heb om mee te doen zal ik toch regelmatig meekijken en er wat van opsteken.

En dan de jongens...... Fabiano, Cassiano, Douglas, Tiago en Tassio.
Het is best zwaar om van ´smorgens vroeg tot ´savonds laat verantwoordelijk te zijn voor de kinderen. Overdag doen ze mee met het project en gaan ze naar school. Dit zijn tijden dat ik zelf wat andere dingen kan gaan doen. Tassio en Tiago gaan eind van de middag naar huis, want die wonen in het dorp. ´sAvonds zit ik veel alleen met de drie kinderen en dat is toch wel anders dan enkele jaren terug toen we met 50 man in het huis woonden.
Vorige week was ik met Douglas in het ziekenhuis om een metalen plaatje te verwijderen uit zijn arm, die in december gebroken was. Eerst was er geen bed beschikbaar, maar na een tijdje kreeg ik het bednummer, een laken en een ´schort´ voor Douglas. Er stonden 12 bedden waar de kinderen wachtend of uitslapend van de narcose lagen onder begeleiding van de moeders of vaders. Toen hij aan de beurt was moest hij vreselijk huilen van angst, maar na 5-10 minuten kwam hij al terug uit de operatiezaal en moest hij op de zaal uitslapen. De eerste woorden waren Joke, Joke. Dat was wel heel ontroerend. Na 3 uur mocht hij wee naar huis, dus het viel al met al wel mee, maar wel weer een nieuwe ervaring.

Al met al zitten we hier niet stil en is er nog veel te doen, maar het gaat goed!