vrijdag 7 augustus 2009

Zomervakantie

De maand juli was heel erg heet en vochtig. Buiten was het niet uit te houden en binnen alleen met de ventilator, dus de beste plek is het strand! Ik had het de kinderen al beloofd, dus dágen van tevoren hadden ze hun vlieger al klaar (dé zomerbezigheid voor de kinderen). We gingen met ZéCarlos met de auto naar Bragança, 200 km van Belém, en konden slapen bij Bill, een vriend die vroeger ook bij de pater heeft gewoond. De eerste dag gingen we naar een druk strand, waar je met je auto oprijdt. Vele achterkleppen of deuren staan dan open en elke auto met z´n eigen harde muziek.... Vreselijk dus en als je dan nog op de kinderen moet letten helemaal! De volgende dag bracht Bill ons naar een rustig strand aan een vissersdorpje. Hij en zijn vrouw hebben daar onderzoek gedaan voor de universiteit en kennen dus iedereen. Bill is zo´n type die iedereen groet, is erg sociaal en weet de mensen te mobiliseren. Ook wij werden daar dus goed ontvangen, waardoor ik besloot om een paar dagen in de pousada te blijven met de kinderen. Omdat Bill 2 nichtjes en 1 neefje te logeren had, heb ik die ook maar meegenomen en zo zat ik toch weer met 5 kinderen. Ze konden goed met elkaar overweg, dus hadden ze leuke speelkameraadjes.

In samenwerking met een organisatie is er in juli een korte landbouw cursus gegeven voor gegadigden uit het dorp. Dit betekent dat we sinds 5 jaar weer een moestuin hebben! Het groeit hier snel, dus ik denk dat ik er nog wel van zal eten. Hopelijk zijn er genoeg middelen en personeel om de tuin te onderhouden.

Deze week zijn we weer begonnen met de voorbereidingen voor het project. Begin juli zijn er verschillende workshops geweest voor de begeleiders om nieuwe ideeën en inspiratie op te doen. Ik heb mijn functie als coordinator neergelegd en zal inspringen waar het nodig is. Ik wil mijn tijd gebruiken om goed af te ronden. Het gaat nu hard, nog 7-8 weken. Ik kan het me niet voorstellen, maar moet toch terug. Het moeilijkste is natuurlijk voor de 2 jongens die meer en meer aan mij hechten (en ik aan hen). Het is in handen van de kinderbescherming.

We zijn deze week ook opgeschrikt door een moord in het dorp. Drie jongens hadden een kruidenier overvallen en de 2 eigenaren beschoten. Twee overvallers konden wegvluchten, maar de derde is opgepakt en zo afgeranseld en bekogeld door omstanders dat hij ter plekke is overleden. Het dorp was altijd rustig, maar het laatste jaar zijn er veel berovingen, overvallen en meerdere moorden. Mensen durven hun huis niet meer alleen te laten of ´s avonds de straat op te gaan. De mensen pikken het niet meer en gaan voor eigen rechter spelen. Iedereen is op z´n hoede en sluit goed het huis. Ik ook!

1 opmerking:

Vivekananda zei

Hallo tante Jo,leuk om weer even van je te horen. wat vliegt de tijd zeg. Begrijp ik het goed dat jij over zo'n 8 weken weer deze kant uitkomt? laat even weten wat je reisplannen zijn, ok?? Liefs voor nu en tot spoedig, Jan