Laatste loodjes

Het is inmiddels maart en ik zit nog steeds in Brazilië, maar het einde is nu in zicht.
Morgen gaan de laatste 2 jongens verhuizen naar een huisje wat Provida en Stichting oBraz voor ze gekocht hebben. Ze gaan met hun zusje Tatiana (18) en broer Davi (21) wonen, vlakbij het tehuis. Zo kunnen ze blijven deelnemen aan de bijlessen en aktiviteiten van het kinderproject en de collega´s van Provida kunnen ze blijven begeleiden. Het zal niet makkelijk zijn voor Tatiana, want naast de verzorging van haar twee broertjes, komt er ook een baby aan. Tatiana heeft 7 jaar bij haar peetouders gewoond, maar daar is ze ongewenst zwanger geraakt door de zoon. Ze is nog verschillende klinieken afgeweest voor een abortus, maar daarvoor was de zwangerschap al te ver gevorderd. Haar wens om te werken en te studeren zal voorlopig niet door gaan. Wel vreselijk wat zo´n meisje in haar leven al heeft meegemaakt. Ik hoop maar dat ze het redt en dat ze steun krijgt van deze en gene. Davi zal voorlopig de kost moeten gaan verdienen, maar de baan waar hij mee bezig was heeft hij helaas niet gekregen. Hij gaat nu kijken bij de zagerij in het dorp, maar dat is wel heel zwaar lichamelijk werk. Tatiana kan tot haar zwangerschapsverlof bij Provida werken in de keuken. De stichting zal ook wat steunen waar nodig.
Maar nu zijn we druk om het huisje in orde te maken. Er moesten nog electriciteits- en waterleidingen gelegd worden, een douche, een vloertje en een houten buitenaanrecht. Het zijn 2 kleine ruimtes van ruwe bakstenen en een cementvloer, maar ik vind het er leuk uitzien. Alle spullen die ik achterlaat kunnen zij goed gebruiken zoals een strijkijzer, fiets, mobiel, radio/Cd, handdoeken, lakens etc. We hebben ook wat basis keukenspullen gekocht en wat borden en bestek. Ik hoop dat echt dat het goed gaat.

In december werden we verrast door een onbekende vriendengroep uit Belém die met Kerst iets wilde doen voor kansarme kinderen. Wij hebben een ochtend georganiseerd met sport en kinderspelen voor 300 kinderen uit de buurt. We hadden hulp van enkele vrijwilligers en het liep als een trein. De groep kwam met een hapje, een drankje en een kadootje voor iedereen. Het was een groot succes.

In het dorp is de laatste jaren steeds meer criminaliteit. Dit varieert van kleine berovingen tot aan schietpartijen met dodelijke afloop. De bewoners gaan ook steeds meer voor eigen rechter spelen en zo zijn er hier al twee doodgeknuppelt. Het is vreselijk wat je in de kranten leest. Tijdens de carnaval vielen er in de staat Para al 19 doden. De meeste criminaliteit komt vanuit het drugscircuit. Kleine gebruikers gaan dealen om te kunnen gebruiken en als er niet betaald wordt dan wordt je gewoon afgemaakt. Jonge jongens worden geronseld etc. Dit is de wereld waar deze kinderen in opgroeien. Daarom is het zo belangrijk dat wij de kinderen iets bieden waardoor ze hun eigen talenten leren kennen en ontwikkelen.

Er is een nieuw bestuur opgezet voor de veiligheid in het dorp. Zo is er nu een beveiligingsgroep gevormd die 24 uur patrouilleert tegen een kleine vergoeding. Ze gaan fluitend op de fiets de straten door. Het nut van het fluitje zie ik niet, want de dief is al gevlogen als ze er aan komen. Maar goed, het geeft toch een veiliger gevoel als je direct iemand kan bellen als je onraad ruikt en misschien schrikt het de dieven af.

Het bestuur is druk in gesprek met de gemeente en provincie om andere aktiviteiten op te zetten zoals verbetering van de busregeling, goede straatverlichting, een kindercrêche etc.

Provida zit ook in het bestuur, want op sociaal gebied is Provida een referentie voor de buurt.

Het kinderproject zal op 5 april weer van start gaan met een feestelijke opening en voorlichting voor de gemeenschap. Er komt een arts, een gynacologe, een tandarts en er worden aktiviteiten georganiseerd voor de kinderen. Veel kinderen komen al langs omdat ze willen beginnen. Er zijn veel nieuwe inschrijvingen en het aantal zal ook verhoogd worden naar 80 kinderen per dag.
Vorig jaar was een groot succes. In december hebben we een afsluitingsavond gehad, waar het kinderkoor optrad en ze een toneelstukje voordroegen. De ouders waren zó trots hun kinderen zo te zien. Ze zijn duidelijk gegroeid in hun ontwikkeling, meer zelfvertrouwen en de schoolresultaten zijn ook sterk verbeterd.

Er komen 2 nieuwe begeleiders en we wachten op materiaal om tafels en krukjes te maken.
De zagerij in het dorp heeft een voorstel gedaan om een houtproject te starten in de timmerwerkplaats. Daar is al lang spraken van, maar het lijkt er op dat er schot in komt. Wie weet gaan ze nog beginnen voordat ik vertrek.......